„KONCERT Z DEDYKACJĄ”
Ewie Przybyłowicz i Jerzemu Menelowi

Garść muzycznych wspomnień o tych, których  nie ma… Pozostały po nich piosenki, tłumaczenia Barbary, Brassensa i Brela i myśli, którymi podzielą się z Państwem:
Justyna Bacz
Marek Bartkowicz
Grzegorz Grabski
Tolek Muracki
Andrzej Ozga
Stanisław Waszak
oraz
Mariusz Dubrawski – fortepian
Mirosław Wiśniewski - kontrabas
Bogdan Kulik - perkusja
          

Ewa Przybyłowicz - od dziecka roześmiana, rozśpiewana i lubiana, śpiewała po polsku i po francusku. Ukończyła szkołę muzyczną   I i II stopnia, następnie studiowała muzykologię na Uniwersytecie Warszawskim. W 1994 uzyskała stypendium rządu francuskiego na Sorbonie.  Współpracowała z II Programem Polskiego Radia, prowadziła audycje radiowe, transmisje koncertów, brała udział w organizacji międzynarodowych wydarzeń muzycznych. Pracowała  w Filharmonii Narodowej, pisała artykuły do „Ruchu Muzycznego”. Występowała z przyjaciółmi w klubie piosenki francuskiej  przy Ośrodku Kultury Ochoty, w Instytucie Francuskim, w wielu miastach Polski i wielokrotnie we Francji. Była laureatką Festiwalu Piosenki Francuskiej w Lubinie. Najczęściej do śpiewu akompaniowała sobie sama tworząc własny styl. Szczególnie ceniła Barbarę. We Francji miała swoją wierną publiczność. Stawiała sobie wysokie wymagania podnosząc coraz wyżej ich poprzeczkę odczuwając  boleśnie ciężar narzuconej sobie odpowiedzialności. Odeszła niespodziewanie 16.11.2004 r. zostawiając to, co miała najlepszego- swój niezapomniany głos, swojepiosenki, swój uśmiech  i kulturę.

Jerzy Menel
Studiował chemię, mechanikę, aeronautykę,  potem arabistykę, iberystykę, a ponadto ekonomię, handel zagraniczny, dziennikarstwo… Przede wszystkim jednak  był tłumaczem. Potrafił przekładać niezwykle skomplikowane teksty techniczne, jak i poetyckie.  Mówił biegle po francusku, angielsku, hiszpańsku, niemiecku, arabsku. Tłumaczył oczywiście z tych i na te języki, ale także z portugalskiego, i włoskiego.  Przełożył na polski dzieła wszystkie Brassensa i niezliczone piosenki Jacques’a Brela, Edith Piaf, Serge’a Gainsbourga, Charles’ a Treneta, Borisa Viana. Ale również Boba Dylana, Leonarda Cohena, Paula Simona, Jamesa Taylora, Paolo Conte. Także  wiele polskich piosenek na francuski. Odszedł 30. 2006 r.listopada w Brukseli, skąd miał właśnie wracać do Polski po Międzynarodowym Kongresie Wynalazców, na którym pracował jako tłumacz.

Wstęp tylko za zaproszeniami, które można odbierać w sekretariacie SDK w dzień powszedni.

Liczba zaproszeń jest ograniczona.